พวกมันทำให้เรามองเห็นวัตถุที่เล็กเกินไปที่จะมองเห็นด้วยตาเปล่า กล้องจุลทรรศน์สามารถขยายวัตถุได้มากถึงหลายพันเท่า เผยให้เห็นรายละเอียดที่อาจมองไม่เห็น
ให้ความแม่นยำและความแม่นยำระดับสูงในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ การวินิจฉัยทางการแพทย์ และการผลิต กล้องจุลทรรศน์เป็นเครื่องมือที่จำเป็นในด้านต่างๆ เช่น ชีววิทยา เคมี ฟิสิกส์ ธรณีวิทยา และวิศวกรรมศาสตร์
ช่วยให้เราสามารถสังเกตและเข้าใจโครงสร้างและหน้าที่ของเซลล์ เนื้อเยื่อ และอวัยวะต่างๆ กล้องจุลทรรศน์ได้ปฏิวัติความเข้าใจของเราเกี่ยวกับร่างกายมนุษย์ โลกธรรมชาติ และจักรวาล
ช่วยอำนวยความสะดวกในการค้นพบวัสดุ สิ่งมีชีวิต และปรากฏการณ์ใหม่ๆ กล้องจุลทรรศน์เป็นเครื่องมือในการพัฒนาเทคโนโลยีและวัสดุใหม่ๆ เช่น สารกึ่งตัวนำ วัสดุนาโน และเทคโนโลยีชีวภาพ
มีความหลากหลายและใช้งานได้หลากหลาย ตั้งแต่ห้องปฏิบัติการ ห้องเรียน โรงพยาบาล ไปจนถึงโรงงานผลิต
พวกมันใช้งานและบำรุงรักษาค่อนข้างง่าย และกล้องจุลทรรศน์สมัยใหม่จำนวนมากมีความสามารถในการสร้างภาพดิจิตอลที่ช่วยให้สามารถจับและวิเคราะห์ข้อมูลได้ง่าย
มีราคาค่อนข้างย่อมเยาและเข้าถึงได้ โดยมีรุ่นให้เลือกมากมายสำหรับการใช้งานและงบประมาณที่แตกต่างกัน
แม้ว่ากล้องจุลทรรศน์จะมีข้อดีหลายประการ แต่ก็มีข้อเสียบางประการเช่นกัน ได้แก่:
ความชัดลึกจำกัด: กล้องจุลทรรศน์ส่วนใหญ่มีระยะชัดลึกจำกัด ซึ่งทำให้ยากต่อการดูทุกส่วนของตัวอย่างที่อยู่ในโฟกัสพร้อมกัน การทำเช่นนี้อาจทำให้ยากต่อการได้ภาพตัวอย่างที่ชัดเจนและสมบูรณ์
ขอบเขตการมองเห็นที่จำกัด: โดยทั่วไปแล้ว กล้องจุลทรรศน์จะมีขอบเขตการมองเห็นขนาดเล็ก ซึ่งอาจทำให้ยากต่อการสังเกตตัวอย่างขนาดใหญ่หรือเพื่อทำความเข้าใจบริบทของตัวอย่างเฉพาะ
ต้องการการฝึกอบรมเฉพาะทาง: การใช้กล้องจุลทรรศน์อย่างเหมาะสมต้องการการฝึกอบรมและความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องเตรียมตัวอย่างและแปลความหมายภาพ
ความเปราะบาง: กล้องจุลทรรศน์อาจบอบบางและต้องใช้ความระมัดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายต่อส่วนประกอบที่บอบบาง ซึ่งอาจทำให้ขนย้ายหรือใช้งานในการตั้งค่าภาคสนามได้ยากขึ้น
ราคา: แม้ว่ากล้องจุลทรรศน์จำนวนมากจะมีราคาย่อมเยา แต่รุ่นระดับไฮเอนด์บางรุ่นอาจมีราคาค่อนข้างแพง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการใช้งานเฉพาะด้าน
ข้อจำกัดในการเตรียมตัวอย่าง: ในการใช้กล้องจุลทรรศน์ ตัวอย่างมักต้องเตรียมด้วยวิธีเฉพาะ เช่น การย้อมสีหรือติดบนสไลด์ สิ่งนี้สามารถจำกัดช่วงของตัวอย่างที่สามารถสังเกตได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบของสิ่งมีชีวิตที่การเตรียมตัวอย่างอาจทำได้ยากขึ้น
